Lieve Ysadora,
Welkom op de wereld ♥
Wat een heerlijk wereldwondertje zijn we weer rijker!
Vanaf het moment dat je mijn buik verliet, voelt het alsof je altijd al een onderdeel van ons bent geweest.
18 Mei 2023 – Hemelvaartsdag, de dag die de termijnecho voor je uitgerekend had in het begin van de zwangerschap. Natuurlijk, ons kent en ons, gingen we er al vanuit dat het deze dag niet zou worden, maar waarschijnlijk wel wat later.
Strippen
25 Mei was de dag waar je vader zijn zinnen op had gezet, mama’s verjaardag. Ook dat moment ging voorbij. Inmiddels was mama al meer dan een week overtijd en moesten papa en mama vrijdag 26 mei voor een hartfilmpje naar het ziekenhuis ter controle. Tijdens het gesprekje wat daarop volgde met de verloskundige werd er gevraagd of mama gestript wilde worden en werd er een inleiding ingepland voor 30 mei. ‘Ja hoor doe maar strippen’, zo gezegd zo gedaan.
Het gaat beginnen..
Vrijdag op zaterdagnacht begon het te rommelen in mama’s buik. Rond een uur of 5 in de ochtend kon mama wel vaststellen dat de weeën begonnen waren. Toch nog even op de valreep proberen zoveel mogelijk in het huishouden te doen, was ophangen, opruimen, maar de weeën werden intenser en mama besloot om lekker onder de douche te gaan zitten. Papa belde tante Djoen vroeg in de ochtend met de vraag snel richting ons huis te komen om op je broer en zus te passen op deze bijzondere dag.
Stap 2: Het ziekenhuis
Rond een uur of negen in de ochtend kwamen papa en mama in het ziekenhuis aan. Het was heerlijk rustig, we werden opgevangen door Simone de verpleegkundige. Wat een topper was dat 😀 Bij binnenkomst werd alvast een infuusje geplaatst voor na de bevalling en werd er 4 cm ontsluiting geconstateerd. Even afwachten wat de natuur in petto heeft en de weeën afwachten was het plan. Na twee uur werd er 6 cm ontsluiting gemeten, nog heel even de natuur zijn gang laten gaan was het advies. De weeën waren redelijk goed te behappen onder de douche van het ziekenhuis maar helaas niet regelmatig genoeg. Inmiddels was er een wisseling geweest van de verloskundige en werden we vanaf nu begeleid door Eveline. Omdat er al heel wat uurtjes waren verstreken vond Eveline het toch tijd om de vliezen te breken met de hoop de persweeën sneller te bereiken. Zo gezegd, zo gedaan. Gaby was op dat moment net even weg en mama moest hem met spoed bellen omdat het vanaf nu heel snel kon gaan.
De grande finale
Helaas gebeurde het niet zo snel en bleven de weeën onregelmatig komen. De eerste perswee was inmiddels een feit, maar de tweede liet lang op zich wachten. Ze besloten mama oxytocine via het infuus te geven om regelmatige weeën te creëren. Toen werd het toch wel pijnlijk voor mama. Daarbovenop constateerde Eveline dat het laatste randje, de 10e cm ontsluiting, nog overwonnen moest worden voor de weg naar buiten. Gelukkig kon ze deze met haar expertise overwinnen. Toen mijn hoofdje bijna het daglicht zag, bleek dat de navelstreng twee keer om mijn nekje gedraaid zat. Dat was even spannend, gelukkig bleven Simone en Eveline zo rustig en goed samenwerken dat Eveline de navelstreng door kon knippen terwijl ik mijn weg naar buiten baande. Een paar spannende en intensieve minuten, maar toen was het eindelijk zover: om 15.05 uur werd ik Ysadora Tekeste geboren!
♥
Lieve Liberty,
Welkom op de wereld ♥
Wat zijn we hier met zijn allen betoverd en happy dat je in onze levens bent gekomen.
Onverwachts maar toch niet..
28 September 2021 was de datum die de verloskundige voorspeld had. Met de wetenschap dat wij niet bepaald van het protocol volgen zijn, hadden we ook niet verwacht dat het deze dag zou worden. Ergens in ons achterhoofd gingen we er ook niet van uit dat het de maand september zou worden, maar wanneer dan wel? En zo duurde de laatste dagen voor je komst erg lang, we waren immers zo benieuwd naar jou! ♥
Donderdagavond
30 September, donderdagavond rond een uur of 19.00 voelde mama wat gerommel in haar buik tijdens het koken. Muziekje op, beetje heen en weer wiegen, de keuken opruimen en zorgen dat het eten klaar was, alles relaxed en wel. Tot de weeën steeds heftiger werden wat mama deed besluiten om een lekkere warme douche te nemen. Het was inmiddels een uur of 20.00. De wetenschap dat de bevalling daadwerkelijk begonnen was, hadden papa en mama niet. Bij Déyan duurde de weeën immers 3 dagen.
Naar het ziekenhuis
“Bel toch maar het ziekenhuis” zei mama. En zo geschied. Papa belde het ziekenhuis en rond 23.30 uur kwamen ze daar aan. 5 Cm ontsluiting! Dat hadden ze niet verwacht. Omdat de douche thuis zo goed geholpen had, wilde mama ook in het ziekenhuis onder de douche. Zo gezegd zo gedaan. Rond 1.30 uur na anderhalf uur onder de douche te hebben gezeten, kwam de verloskundige checken. 8 Cm ontsluiting. Wow, papa en mama waren helemaal verrast, dat ging snel!
02.02
Mama haar vliezen moesten gebroken worden en ze moest op haar zij gaan liggen omdat ik er nog niet helemaal goed voor lag. Vanaf dat moment ging het super snel. Binnen een kwartier zaten we op de 10 cm ontsluiting en kon het persen beginnen. Oef wat was dat een heftig moment, mama was er helemaal klaar mee, maar ze deed het zo goed dat ik met ongeveer 10 minuten persen ter wereld kwam om precies 2 over 2!
Infuusje hier, infuusje daar
Helaas verloor mama erg veel bloed zodra ik eruit was. Een aantal verpleegsters schoten ter hulp en al snel waren ze bezig mama te stabiliseren. 2 Prikjes in haar been, een infuus in elke hand, een katheter en heel wat gerommel aan haar buik, mama vond het maar niks. Ik daarentegen deed het meteen goed, ik liet meteen van me horen, goed gewicht, alles op en eraan.
Na een paar uurtjes slaap werd al snel duidelijk dat mama en ik het allebei heel goed deden. We mochten gaan. Hoppa infuusjes en katheter eruit en klaar maken voor mijn eerste reis, lekker naar huis! ♥
Lieve Déyan,
Welkom op de wereld ♥
Wat leken de afgelopen dagen lang te duren en wat keken we met zijn allen uit naar jouw komst.
Wachten, wachten, wachten..
Een paar dagen voordat je geboren werd, begonnen de weeën. Dinsdag op woensdag nacht om precies te zijn en dat ging door tot jij geboren werd. Jeetje wat werden je vader en ik er af en toe gek van. 3 Slapeloze nachten vol wegpuffen van weeën, warme douches en pijn, maar helaas zette de bevalling niet door en mochten we nog even wachten.
Vrijdagochtend 6 uur
Na zoveel dagen puffen, mochten we vrijdagochtend na een telefoontje van je papa eindelijk naar het ziekenhuis om te checken of er genoeg ontsluiting was en de bevalling eindelijk goed begonnen was.
En ja hoor ♥
De laatste uurtjes
We mochten blijven, de vliezen werden gebroken en jouw laatste uren in de buik waren een feit.
Nadat de vliezen waren gebroken, kreeg ik na een uurtje weeën opwekkers voor een sneller beloop. Heel fijn, maar wel veel pijn! Ik besloot voor pijnbestrijding te gaan.
Wat een heerlijk moment toen de ruggenprik begon te werken! Papa en ik konden eindelijk even bijkomen en genieten van een paar hazen slaapjes.
En toen was het zover
De rust duurde niet heel lang, ik voelde dat je eraan kwam. “Kan je vragen of de dokter even komt kijken, ik denk ik persweeën heb” zei ik tegen je vader toen hij even drinken wilde halen.
Voordat we het wisten was de dokter er met een assistent en begon de bevalling.
Met de assistent aan de ene kant van het bed, je vader aan de andere kant en de dokter relaxed voor mij op het bed begon het persen.
11 Minuten later om 15.46 uur was het zover. Tegelijkertijd met de laatste pers kwam jij er in één keer uit. Zo soepel, zo puntgaaf en zo onverwachts snel!
Tranen van geluk, welkom lieverd ♥